Mimo tego, że edukacja regionalna na poziomie wczesnoszkolnym nie jest wyodrębniona jako osobna subdyscyplina to i tak z innych przedmiotów edukacyjnych możemy wyciągnąć treści z zakresu kultury i sztuki ludowej, dawnych zwyczajów i wierzeń, czy kwestii języka i legend. Tematy te zintegrowane z innymi obszarami wprowadzane już od pierwszych klas szkoły podstawowej mają na celu pobudzenie ciekawości oraz zwiększania tożsamości młodych obywateli ze swoją małą ojczyzną. Polska jest w końcu tak różna! Nadanie regionalnej perspektywy patrzenia na świat uczniom klas początkowych wydaję się fundamentalne dla ich późniejszych zainteresowań związanych z folklorem. Poniżej prezentujemy przykładowy wykaz tematów z podstawy programowej Ministerstwa Edukacji Narodowej, na których oparliśmy naszą propozycję:

• umożliwiających poznanie wartości i norm społecznych, których źródłem jest rodzina, społeczność szkolna, społeczność lokalna i regionalna, naród, oraz rozwijanie zachowań wynikających z tych wartości, a możliwych do zrozumienia przez dziecko na danym etapie rozwoju,
• wzmacnianie poczucia tożsamości indywidualnej, kulturowej, narodowej, regionalnej i etnicznej;
• opowiada ciekawostki historyczne dotyczące regionu, kraju, wyróżniając w nich postaci fikcyjne i realne;
• szanuje zwyczaje i tradycje różnych grup społecznych i narodów, przedstawia i porównuje zwyczaje ludzi, np. dotyczące świąt w różnych regionach Polski, a także w różnych krajach;
• przedstawia wybrane legendy dotyczące regionu, w którym mieszka lub inne;
• rozpoznaje i nazywa podstawowe gatunki dzieł malarskich i graficznych: pejzaż, portret, scena rodzajowa; nazywa wybrane przykłady dzieł znanych artystów: malarzy, rzeźbiarzy, architektów z regionu swego pochodzenia lub innych;
• istotą edukacji polonistycznej jest proces poznawania języka mówionego i pisanego w kontakcie ze światem zewnętrznym, w tym z otoczeniem społeczno-przyrodniczym oraz kulturą regionalną i narodową;
• rozpoznaje: godło, barwy, hymn narodowy, mundur wojskowy, wybrane stroje ludowe, np. związane z regionem Polski, w którym mieszka.

Mimo tego, że edukacja regionalna na poziomie klas 4-8 nie jest wyodrębniona jako osobna subdyscyplina to i tak z innych przedmiotów edukacyjnych możemy wyciągnąć treści z zakresu kultury i sztuki ludowej, dawnych zwyczajów i wierzeń, czy kwestii języka i legend. Wydaje się, że największe pole do popisu związane z edukacją regionalną mają nauczyciele wiedzy o społeczeństwie i geografii. Natomiast jednym z nowych obszarów wyodrębnionych w podstawie programowej na drugim etapie edukacyjnym jest przedmiot - język mniejszości narodowej bądź etnicznej. Dodatkowo nauczanie języka mniejszości narodowej lub etnicznej powinno być wspierane przez uczenie zwyczajów, obyczajów oraz właściwych zachowań w środowisku rodzinnym, lokalnym i szkolnym, co stanowi doskonałe uzupełnienie dla tematów z zakresu edukacji regionalnej. Tematy te zintegrowane z innymi obszarami wprowadzane już od początku mają na celu pobudzenie ciekawości oraz zwiększania tożsamości młodych obywateli ze swoją małą ojczyzną. Polska jest w końcu tak różna! Nadanie regionalnej perspektywy patrzenia na świat uczniom klas początkowych wydaję się fundamentalne dla ich późniejszych zainteresowań związanych z folklorem. Poniżej prezentujemy przykładowy wykaz tematów z podstawy programowej Ministerstwa Edukacji Narodowej, na których oparliśmy naszą propozycję:

• wzmacnianie poczucia tożsamości indywidualnej, kulturowej, narodowej, regionalnej i etnicznej;
• znajduje i przedstawia podstawowe informacje o swoim regionie, wydarzenia i postaci z jego dziejów; lokalizuje własne województwo i powiaty wchodzące w jego skład oraz pozostałe województwa;
• przedstawia tradycje i zwyczaje swojej społeczności regionalnej. wyjaśnia, co oznacza być Polakiem lub członkiem innej wspólnoty narodowej/ etnicznej oraz co łączy człowieka z ojczyzną – Polską; przedstawia te więzi na własnym przykładzie wymienia mieszkające w Polsce mniejszości narodowe i etniczne, grupę posługującą się językiem regionalnym oraz grupy migrantów (w tym uchodźców) i lokalizuje miejsca ich zwartego zamieszkiwania; przedstawia – za Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej – prawa przysługujące etnicznym grupom mniejszościowym;
• uzasadnia, że można pogodzić różne tożsamości społeczno-kulturowe (regionalną, narodową/ etniczną, państwową/ obywatelską, europejską); rozpoznaje przejawy ksenofobii, w tym rasizmu, szowinizmu i antysemityzmu, oraz uzasadnia potrzebę przeciwstawiania się tym zjawiskom.
• zbiera informacje na temat historii swojej rodziny, gromadzi pamiątki rodzinne i opowiada o nich;
• poznaje historię i tradycje swojej okolicy i ludzi dla niej szczególnie zasłużonych; zna lokalne zabytki i opisuje ich dzieje.
• Identyfikowanie współzależności między elementami środowiska przyrodniczego i społeczno-gospodarczego oraz związków i zależności w środowisku geograficznym w skali lokalnej, regionalnej i globalnej.
• Rozwijanie postawy współodpowiedzialności za stan środowiska geograficznego, kształtowanie ładu przestrzennego oraz przyszłego rozwoju społeczno-kulturowego i gospodarczego „małej ojczyzny”, własnego regionu i Polski.
• Kształtowanie poczucia dumy z piękna ojczystej przyrody i dorobku narodu (różnych obiektów dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego własnego regionu i Polski, krajobrazów Polski, walorów przyrodniczych, kulturowych, turystycznych oraz sukcesów polskich przedsiębiorstw na arenie międzynarodowej) określa obszar utożsamiany z własną „małą ojczyzną” jako symboliczną przestrzenią w wymiarze lokalnym (np. gmina–miasto, wieś, dzielnica dużego miasta lub układ lokalny o nieokreślonych granicach administracyjnych); rozpoznaje w terenie główne obiekty charakterystyczne i decydujące o atrakcyjności „małej ojczyzny”;
• przedstawia w dowolnej formie (np. prezentacji multimedialnej, plakatu, filmu, wystawy fotograficznej) atrakcyjność „małej ojczyzny” jako miejsca zamieszkania i działalności gospodarczej na podstawie informacji wyszukanych w różnych źródłach;
• projektuje na podstawie własnych obserwacji terenowych, działania służące zachowaniu walorów środowiska geograficznego (przyrodniczego i kulturowego) oraz poprawie warunków życia lokalnej społeczności;
• identyfikuje się z „małą ojczyzną” i czuje się współodpowiedzialny za kształtowanie ładu przestrzennego i jej rozwój.
• poznaje przykłady muzycznej twórczości ludowej, obrzędy, zwyczaje, tradycje swojego regionu;
• zna dziedzictwo kulturowe najbliższego otoczenia, wymienia zabytki i dzieła architektury (historycznej i współczesnej);
• zapoznaje się z twórczością artystów w obrębie „małej ojczyzny”
• rozumie znaczenie twórczości ludowej; rozróżnia różne jej formy; zna pojęcia sztuka ludowa i etnografia;