Nazwa tego pomieszczenia związana jest z dawną tradycją organizowania przez szczep teatrzyku kukiełkowego. Po dawnej zwyczajowej zabawie pozostała kolekcja ręcznie wykonanych kukiełek używanych w przedstawieniach. W Teatrzyku można oglądać wiele przykładów zdobnego kowalstwa ludowego, takich jak okucia do drzwi i bram. Jednak większą część zbiorów stanowią narzędzia stolarskie, piekarskie i tkackie. Na jednej ze ścian prezentowany jest pełen ekwipunek konia pracującego na roli, a także tradycyjne pasterskie trąbity, stanowiące stosunkowo rzadki eksponat. Znajdują się tu także malowane skrzynie posażne i drewniana pralka z XIX wieku.

To pomieszczenie nazywane przez lata „duszą muzeum” stanowiło miejsce spotkań kadry szczepu i naszego kustosza. To tu zapadały wszelkie ważne decyzje dotyczące codziennego życia IV Szczepu Harcerskiego. Miano „duszy”, lub „serca muzeum” tym bardziej zdawało się być adekwatne, gdyż właśnie w Kustoszówce prezentowana jest cała kolekcja ponad dwudziestu zegarów, w tym drewnianych, szwarcwaldzkich z XIX w., jak i skrzynkowych z XX w. Gdy zegary są nakręcone, cykają i biją, nadają muzeum życia, niczym serce. Jako, że Kustoszówka ma charakter biura, oprócz zegarów znajduje się tu drewniane biurko i kredens, w którym trzymane są kroniki i wyróżnienia dla HME, telefon z pokrętłem i klika maszyn do szycia. Na ścianie wiszą obrazy Leszka Piaseckiego, założyciela muzeum.

Pomieszczenie, nazywane przez nas zwyczajowo Pieninami, jest jedną z pierwszych sal muzealnych, które zostały zaaranżowane w HME. Nazwa wzięła się stąd, że znaczna cześć kolekcji zebrana została podczas górskich obozów na Podhalu. Ekspozycja obejmuje przede wszystkim eksponaty z terenów Pienin, Orawy i Spiszu. Zgromadzone są tu głównie przedmioty codziennego użytku jak skrzynie posażne, lampy naftowe, kapcie z łyka, tradycyjne kierpce, kolekcje żelazek na duszę i na węgiel drzewny, tarki do prania i maglownice, a także gliniane garnki w drucianych pancerzach, oraz inne przedmioty kuchenne typu łyżniki, czy deski do odcedzania ziemniaków. Znajdują się tu również narzędzia rolnicze, pługi konne i kamienne żarna z 1863 roku. Oprócz tego na ścianach powieszone są obrazy o treści religijnej, a w gablotach elementy strojów ludowych, miedzy innymi kaftanik ze złotogłowiu z XVIII wieku (część stroju kaszubskiego) przywieziony z obozu w Osłoninie. Na środku pomieszczenia można zobaczyć drewniane kołyski i ludowe krzesła.